De satellietschotels van Burum kun je al van ver zien staan. “It Grutte Ear” is een grondstation van het Ministerie van Defensie voor data- en spraakinterceptie. Het station is vooral bekend omdat er de communicatie van noodsignalen vanaf zee geregeld wordt, maar er gebeurt veel meer. Zo is een gedeelte van het terrein niet toegankelijk voor de opnames van Hans, dit deel is van de inlichtingendienst en is verboden gebied. Hans merkt het al als hij de locatie bezoekt: hij moet zich melden bij een portier en krijgt begeleiding van de locatiemanager bij zijn opname van het object. Hans: “Als je voor het eerst een schotel met een doorsnede van dertig meter van dichtbij ziet, dan maakt dat wel indruk.”
Hans bouwt eens in de vijf jaar de taxatie van het satellietgrondstation opnieuw op, in de tussenliggende jaren wordt de waarde aangepast aan de hand van de gewijzigde bouwkosten en veranderde inzichten vanuit het werkveld. “Niemand weet eigenlijk hoe je een dergelijk object moet taxeren”, vertelt hij. “Het begon met het uitzoeken wat zo’n schotel eigenlijk kost om te bouwen, van fundering tot antenne. Daarbij moet ik rekening houden met de werktuigvrijstellingen die toegepast moeten worden.”
Zijn voorgangers begonnen in 2009 met het taxeren van deze bijzondere locatie. Het object is bij Thorbecke dus niet onbekend en Hans kreeg een volledige overdracht van de vorige taxateur. Inclusief een ingewikkeld Excelrekenblad om de taxatie mee uit te werken. In de afgelopen jaren heeft Hans het object steeds beter leren kennen en begrijpen, waardoor hij nu zijn eigen visie en kennis kan toepassen tijdens de taxatie. “Ik zorg dat ik de taxatiewaarde goed kan onderbouwen”, legt hij uit. “Ik heb per onderdeel een verhaal met uitleg over de keuzes die ik maak. Ik leg dat vast zodat ik dit elk jaar kan evalueren. Ik heb daarover dan contact met de belanghebbende zodat zij op voorhand hun mening over mijn taxatiewerk kunnen delen. Dat voorkomt dure bezwaar- en beroepsprocedures.”
De afgelopen twee jaar heeft Hans de taxatie jaarlijks geüpdatet: “Dit jaar ga ik het geheel opnieuw taxeren. Dat is voor mij ook spannend om te doen, het is een stapje meer dan ik tot nu toe gezet heb.” Voor Hans is er maar één juiste waarde: de waarde waar alle partijen mee akkoord zijn. “Dat is voor mij het mooie aan taxeren voor de WOZ: het contact dat je met alle partijen hebt om tot een goede, geaccepteerde waarde te komen”, aldus Hans. “Het uitgangspunt is dat er een marktconforme waarde wordt bepaald. Niet te hoog, niet te laag maar precies goed. Ik taxeer zonder handjeklap, op basis van solide argumentatie.”
Voor Hans is de taxatie van het satellietgrondstation een droom die uitkomt, maar ook andere taxatieopdrachten weten zijn interesse te wekken. Word jij net als Hans enthousiast over mooie panden, unieke objecten en andere taxaties? Neem dan contact op met onze recruiter Jeannette via WhatsApp om te kijken of we jouw taxatiecarrière naar nieuwe hoogten kunnen tillen.